Hallo allemaal! Ik dacht, ik doe eens aardig en zet een verhaaltje op mijn o zo mooie site! Want het is alweer een tijdje geleden dat ik vertokken ben...

-De eerste dagen-

Aangekomen op chengdu luchthaven werd ik opgehaald door Kay Xu van Projects Abroad, tot nu toe de best engels sprekende chinees die ik heb ontmoet. Het appartement is eenvoudig maar ruim met twee badkamers en drie slaapkamers. Mijn flatmates zijn twee Deense meisjes en een Britse jongen, ze zijn alledrie heel leuk! We gingen die avond uiteten om mijn komst te vieren, ik had wat extra water nodig omdat m’n mond om de minuut in de fik vloog van dit eten maar verder was alles heel chill!

Regional director Kevin kwam me ‘s ochtends ophalen voor een rondleiding door de stad en de school, (=Jitou Primary School ) Kevin is tot nu toe de best chinees sprekende engelsman die ik heb ontmoet. Hij is erg aardig en stel je op je gemak. Hij weet heel goed hoe de meesten zich voelen als ze net aangekomen zijn, en kan ook veel vertellen over het leven hier want hij woont nu alweer vijf jaar in China. Het belangrijkste wat hij me liet doen is de route van appartement naar school, want die duurt bijna een uur met de bus. De bus, waar je de haltes in chinese karakters niet kunt lezen en de mededelingen niet kunt verstaan! :)

-De school-

De kinderen zijn supernieuwsgierig en dwalen in groepjes om je heen: ‚ hello hello hello’ of: ‚ jessica!!’ Dit komt omdat de enige buitenlander die ze ooit op school hebben gezien, de 21 jarige Jessica uit zweden is. (Doet ook een teaching project met projects abroad, dus mijn collegaatje) Vandaar dat voor hun een lange blonde buitenlander ‘ een jesssica’ is.

De school is met 1700 kinderen bestwel groot vind ik. Het ziet ernaar uit dat ze het allemaal naar hun zin hebben, maar waar ik me nog steeds over verbaas is de kou waarin ze de hele dag zitten. Temperaturen liggen hier nu rond de 6 tot 10 overdag, en het is vrijwel altijd bewolkt. De school heeft geen verwarming of arico o.i.d. en alle ramen staan open. Iedereen, leerlingen/leraren, houdt dus zijn jas aan en is dik ingepakt. ( Dit vooral omdat ze hier temp. Van rond de 30 gewend zijn ¾ vh jaar) Dat ze geen arico’s hebben heeft met de regels over milieu te maken volgens mij, en dat ze ramen en deuren openlaten zit in hun cultuur, dat vinden ze hygienischer. Nou daar moest ik wel eventjes aan wennen haha!

De leraren zijn allemaal super vriendelijk en enthousiast, en de ouders schijnen ook heel enthousiast te zijn over deze projecten. Zoals toen ik met mijn supervisor een winkeltje om de hoek van de school binnenliep en sokken kreeg van de eigenaresse. Ze heeft een dochter op Jitou, en ze wilde me dus perse iets geven om haar dankbaarheid te tonen, heel lief!

Wat me opviel aan de leraren is dat hun Engels veel minder goed is dan ik had verwacht. Velen hebben engels gehad op de universiteit (!) maar zijn het denk ik een beetje verleerd. Daarom denk ik dat het ook goed is dat ze nu samenwerken met mij en jess, omdat je dan gedwongen wordt veel Engels te praten!

Jitou is een peuterspeelzaal en basisschool. De basisschool heeft grade 1 t/m 6, waarbij je in grade 1 minstens 6 bent en in grade 6 op z’n hoogst 12 jaar oud. Tot nu toe heb ik grades 1 t/m 3 les gegeven. De eerste les gaat altijd over jezelf en je land ; hierin zijn de kinderen ook super geinteresseerd!! Ik laat ze foto’s zien van Amsterdam, klompen en de NLse vlag, maar natuurlijk ook de kussensloop met foto's van de hele familie die ik gekregen heb! ( nog bedankt, mam!) Aan het eind mogen ze vragen stellen die varieren van „ Ben jij een prinses? En Hou je van appels? „ tot hoe lang is de langste man in jouw land? Hebben jullie ook fietsen? „

-De stad-

Het wonen in de stad Chengdu bevalt me ook heel goed. Ik vind het leuk om na een schooldag niet meteen de bus naar huis te pakken maar gewoon ergens naartoe te lopen en kijken wat er allemaal is. In het gebied rond de school is dat bijvoorbeeld heel anders dan het gebied rond mijn appartement. Het eerste is duidelijk veel armer dan het tweede. Dus in het eerste wordt je ook veel meer aangestaard!

Laatst was ik in het armere gebied en zag ik midden langs een drukke weg een pleintje waar de echte locals bij elkaar kwamen om te kletsen, badmintonnen, dansen etc! Heel gezellig zag het eruit. Ik zag een groepje vrouwen een zonnedans doen met gele sjaals. ( zie foto’s) En ze zijn altijd echt vereerd als ze zien dat je een foto wilt nemen van ze. Vind het altijd leuk om op een spontane manier contact te hebben met de chinezen, ookal gaat het compleet met handen en voeten!

Een andere keer liep ik het app. uit en zag ik een groepje zeer uitgedoste chineze vrouwen. Baljurken, pruiken, nepwimpers: alsof ze in de Sichuan Opera spelen. Ik naderde hun om een foto te maken (dat deden er meer mensen) toen eentje mij zag en naar me toe rende. Voor ik het wist pakte ze mijn handen en hield ze in de lucht zodat we samen aan het poseren waren. Binnen een halve seconde stonden er 20 chinezen om ons heen met camera’s en mobieltjes. Ik heb al veel gezien maar toen wist ik echt even niet wat ik moest doen! Ja, een beetje stom lachen en me afvragen wat mensen met deze foto’s gingen doen haha. ‚you’ re beautiful’ zei deze chinese vrouw in prinsessenjurk tegen mij, in m’n oversized trui en trainingsbroek. Wat blond haar hier niet al kan losmaken!

Lieve mensen ik vertel eigenlijk maar 1/16e deel van wat ik dagelijks allemaal meemaak dus wil je iets specifieks weten vraag het gerust!!

Jullie horen van me, liefs!

Rixtia